همایش بین‌المللی ضرورت گفتگو در علوم انسانی برگزار شد

 | تاریخ ارسال: 1396/2/9 | 
 
 
به گزارش روابط عمومی دومین روز همایش بین‌المللی ضرورت گفتگو در علوم انسانی با موضوع دو دهه گفتمان جهانی سازی علوم اجتماعی، با ۴ نشست و  ۱۲ سخنرانی (۸ سخنران خارجی و ۴ سخنرانی داخلی) دنبال شد و به پایان رسید. 
 
موضوع اصلی نشست های روز دوم پراکتیس‌های جهانی‌سازی علوم اجتماعی بود. در نشست اول که توسط رسول رسولی پور از دانشگاه خوارزمی مدیریت می‌شد، دنیا دنیز چاکر از دانشگاه ملی سنگاپور درباره‌ی تطبیق گرایی و بازاندیشی در سیاست های اسلامی: روش های تکاملی در پژوهش های بین فرهنگی؛ دوریس ویدمن از دانشگاه کاربردی زویکاو آلمان با عنوان استراتژی های جهانی‌شدن در روانشناسی و فلسفه. مقایسه‌ی دیسیپلین‌ها، و علیرضا قبادی از دانشگاه خوارزمی با عنوان "با نظر به چه حوزه هایی از سنت‌گرایی یا جهانی سازی، جامعه شناسی به پیشرفت می رسد؟" سخن گفتند. 
 
سخنرانان نشست دوم عباس رضایی از دانشگاه اهواز، انزو کلمبو از دانشگاه دگلی میلان و ماکس هالر از دانشگاه گراز اتریش بودند که به ترتیب مقاله‌ی خود را با عنوان های درباره استراتژی دوگانه: بسوی جامعه شناسی بومی/جهانی، آموزش جهانی جهانی سازی، و ارتباطات علمی بین المللی بین عام گرایی و ملی گرایی متعصبانه ارائه کردند. مدیر این نشست فرید العطاس از دانشگاه ملی سنگاپور بود. 
 
در نشست سوم که بعد از ظهر برگزار شد و توسط دنیا دنیز چاکر از دانشگاه ملی سنگاپور مدیریت می شد، نیما زاهدی نامقی از دانشگاه لاوال کانادا درباره‌ی مواجهه با آلتوسر و برخی از متاثران از آرای وی: واسازی دانش نژادی شده ، شوجیرو یازاوا از دانشگاه سیو ژاپن با عنوان مسائل مدرنیته ی بازاندیشان، و اسماعیل علیزاده از دانشگاه علامه طباطبایی با عنوان نقش مسئله برای ایجاد جامعه شناسی جهانی سخن گفتند. 
 
آخرین نشست با مدیریت سید حسین سراج زاده، از دانشگاه خوارزمی و رئیس انجمن جامعه شناسی ایران برگزار شد. در این نشست، پائولو ریوتی از دانشگاه دوبلین ایرلند، معصومه صادقی آهنگر از دانشگاه مازندران و گلنار یلکولووا از  دانشگاه ملی تحقیقات فنی قزاقستان، مقاله های خود را به ترتیب با عنوان های آیا روشی یگانه برای همگان وجود دارد؟ جهانی سازی علوم اجتماعی و مطالعه ی تغییرات سیاسی، دامنه و خرد علوم اجتماعی: ناممکن بودن یک روش کیفی جهانی، و بحران علوم انسانی با تاکید بر قزاقستان، ارائه کردند.
 
در برنامه همایش برای هر مقاله ۳۰ دقیقه وقت در نظر گرفته شده بود که ۲۰ دقیقه آن به ارائه مقاله و ۱۰ دقیقه به بحث و گفتگو تخصیص داده شده بود. در نتیجه گفتگوهای مفیدی درباره‌ی موضوعات مورد بحث بین شنوندگان و ارائه دهندگان درمی‌گرفت که فضای کنفرانس را زنده و فعال کرده بود.
 
بخش پایانی همایش ملاحظات و مباحث پایانی بود که در آن شرکت کنندگان در کنفرانس، دیدگاه و برداشت خود درباره کنفرانس را مطرح کردند و درباره‌ی امکانات و راه های تداوم چنین نشست‌هایی و توسعه‌ی همکاری های افراد و سازمان های همکار سخن گفتند. شرکت کنندگان ایرانی و خارجی با رضایت از کیفیت مباحث و مقالات و بحث و گفتگوهای زنده و سودمند، آمادگی خود را برای گسترش همکاری های علمی در آینده اعلام کردند.
 
پایان بخش مراسم، نشست و مهمانی شامی بود که به میزبانی رئیس دانشگاه خوارزمی برگزار شد. در این نشست، آقایان سراج زاده مدیر گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی و رئیس انجمن جامعه شناسی ایران و رسولی پور رئیس دانشکده‌ی علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه خوارزمی، گزارشی از برگزاری همایش ارائه کردند و از سازمان‌ها و افراد همکار و حامی تشکر کردند.
 دکتر محمدعلی سبحان‌اللهی رئیس دانشگاه خوارزمی هم از برگزاری همایش و نقش انجمن جامعه‌شناسی در این امر قدردانی کرد و خواستار توسعه‌ی همکاری های علمی بین المللی شده و هدایایی به مهمانان اهداکرد. 
دکتر کریمی مدیر روابط بین الملل دانشگاه که در امر صدور ویزا برای شرکت کنندگان خارجی همکاری موثری داشت، از برنامه های دانشگاه خوارزمی برای بین المللی شدن سخن گفت. مهمانان هم از تجربه‌ی بسیار رضایت بخش خود از شرکت در همایش و دیدار از ایران سخن گفتند.
 
مهمانان خارجی در روز جمعه در یک تور تهران‌گردی که با حمایت سازمان میراث فرهنگی سازماندهی شده به دیدار مکان های تاریخی و دیدنی تهران رفتند.
 



CAPTCHA
دفعات مشاهده: 2681 بار   |   دفعات چاپ: 238 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر